σκοτωτός

-ή, -ό, Ν [σκοτώνω]

1. αυτός που σκοτώθηκε, που υπέκυψε σε βίαιο και όχι σε φυσικό θάνατο

2. αυτός που πηγαίνει κάπου με μεγάλη βιασύνη, με μεγάλη ταχύτητα

3. φρ. «να πας σκοτωτός»

α) (σε κατάρα) να βρεις τον θάνατο από βόλι εχθρού

β) να μεταβείς γρήγορα εκεί που σέ στέλνω, να τρέξεις με όλες σου τις δυνάμεις.